Ben artık kanımın donduğunu hissediyorum…

Leyla, Ecrin, Narin derken psikolojik olarak çok hassaslaştığımı hissetmeye başladım. Moral bozukluğumu toparlayamıyor, üstüne üstelik her gün bir yenisi daha ekleniyor…

Tekirdağ'da 2 yaşındaki bir çocuk darp edildiği iddiasıyla hastaneye kaldırıldı. Olay hiç darp değildi. İnsan iki yaşındaki çocuğu terbiye etmek için bile sesini yükseltmez. Yükseltemez ya…

Hastaneye kaldırılan çocuğun durumunun ağır olduğunu üstüne üstelik cinsel istismara uğradığını öğrendik.

Olayla ilgili tutuklu sayısı 5'e çıktı.

Cinsel istismara uğradığı ortaya çıkan bebeğin annesi ile komşularının 13 ve 14 yaşındaki çocuklarının ardından, kadının dini nikahla birlikte yaşadığı kişi ile komşusu da tutuklandı.

Ne diyebilir artık insanlar? Kim neyi neden savunacak! Anne delilleri karartmak suçundan gözaltına alındı.

Annem her zaman ‘Bu hayatta ne ucuz? Birinin evladı birine ucuz’ derdi. Ben de sanardım ki bu hayatta başkasının çocuğuna zarar vermeyi kolay sanıyor kötü insanlar… Ama durum hiç de öyle değil.

Kalpleri karanlık ve sapkınlık bağlamış insanların gözü artık kendi çocuklarını bile görmüyor.

İnsanın aklı almıyor elbet hepimiz aklını yitirmiş durumdayız.

Yazıp yazıp siliyorum. Narin için günlerdir köşe yazılarıma yer ayırıyorum. Ama olmuyor. Bugün yazmak yok diyorum Narin için. Narin olmasa bir başka masumun canı yanıyor. Bu sefer yine susamıyorum.

Bünyem, beynim kabullenmek istemedi artık "Bir çocuğunun" daha zarar görmesini

Ama olmadı işte. Yine düştük en berbat hadisenin içine. Peki, bu olaydan nasıl çıkıcaz.

Suçlu ve suça ortak olmuş herkesi hapse tıkarak mı?

Bilmiyorum inanın bu hapse girmeleri bile beni rahatsız ediyor. Yaktıkları yerden yanmalarını istiyorum. Hem bu hayatta hem de öbür dünyada…