"Bir yaz daha bitiyor, gökyüzü bulutlandı, dalgalar yorgun ağır, kıyıda soluklanırlar gibi, çadırlar söküldüler, pansiyonlar boşaldı.. Ağırlaştı yürekler, ayrılıklar oyun gibi…”

Bu şarkı insana her yıl güncelleme getiriyor…

Eylül ayı bir anda yazı bitirdi diyebilirim. Eylüle girdiğimiz ilk gün ofiste kullandığım küçük pervanemi bir kenara fırlattım… Altı gündür yüzüne bakmıyorum desem doğru olur.

Bu yaz iyisiyle, kötüsüyle, pahalılığıyla, sıcağı ile geride kaldı. Eylül ayı bana hep bir yılbaşı hissi yaşatıyor. Sanki herkes Ocak ayında yılbaşı yaparken ben bu ayda yapıyorum.

Evdeki düzen eylül ayı ile tamamen değişiyor.

Kışlıklar hazırlanmaya başlıyor… Derin dondurucuda yarım bırakılmış dondurmanın yüzüne kimse bakmıyor…

Durumun ciddiyetini siz düşünün. Kimsenin aklına dondurma yemek bile gelmiyor.

************

Bu yaz biraz pahalılıkla biraz sıcakla baş ettik diyebilirim…

Ege kıyılarında mesela sadece lahmacuna verilen ücretleri değil pek çok hizmetin fiyatını konuştuk.

Ülkemiz günden güne pahalanıyor…

Evlilik sürecinde olduğum için ev arıyorum… Tahmin edebilirsiniz ki 40 metrekare evlere 25 bin lira istiyorlar…

Değil bir ailenin yaşaması iki kişinin bile yaşamasının zor olduğu evler ile karşı karşıyayım. Balkonu olan ev gördüğümde şaşırmaya başladım.

Ne yani ben yeni yapılan evler sebebi ile balkona canım sıkıldığında kahvemi çayımı alıp oturamayacak mıyım?

Elbette bununda cevabı hayır…

90 metrekare ev gördüğümde aslında geniş ya biraz demeye başladım… Bizler salonu, oturma odası, çocuk odası ayrı evlerde büyüyen insanlara yeni yapılan ‘miniminiminimal’ evler çok yabancı geliyor…

Rabbim sonumuzu güzel eylesin demekten başka hiçbir şey diyemiyorum…