Ne seçim, ne geçim, ne zulüm…

Gündem alabora…

Siyasi parti tutar gibi takım, takım tutar gibi siyasi parti tutan milletimiz ipin ucunu öyle bir kaçırdı ki neredeyse hepimiz patlamaya hazır, pimi çekilmiş birer canlı bomba gibi dolaşmaya başladık.

Hayatın her alanına, her platforma, her sahaya bu vaziyette giriyor, bu halimizle dolaşıyor, karşımızdakinden önce hamle yapıp kendimizi patlattığımız zaman kazanan taraf olduğumuzu düşünüyoruz.

Siyasi arenada ve dahi milletin temsil edildiği Meclis’te bile görmeye alışık olduğumuz kavgaları, havada uçuşan yumrukları, nereden geldiğini bilemediğimiz tekmeleri artık yeşil sahalarda da görür olduk.

Hayırlı olsun… Nur topu gibi bir sorunu daha aldık kucağımıza…

Önceki akşam Tümosan Konyaspor’un Sivasspor’u konuk ettiği maçı yerinde takip etmek için stadyumdaydık. Bizden sadece bir puan önde olan ve her iki takım açısından da düşme potasından uzaklaşmak adına büyük önemi bulunan maç, 6 puan gibi büyük bir değere sahipti. Zira yenen yenileni altına alacak, alt sıralardan kurtulmak için büyük bir hamle yapmış olacaktı.

Dünkü maçın bana göre en güzel yanı, açık söyleyeyim, ilk düdük çalmadan önceki seremoniydi… Filistin’e destek pankartıyla çıktı sahaya futbolcular. Üstelik yanlarında da birer minik semazen vardı. Hz. Mevlana’nın 750. Vuslat Yıldönümü münasebetiyle bu haftaya ve Konya’ya yakışan, anlamlı bir organizasyona imza atılmıştı.

Sahadaki 90 dakika ve Konyaspor adına ise söylenecek pek bir şey yok aslında. Her şey ortada…

Maç bitti, daha stadyumdan çıkmadan aynı saatte başlayıp aynı saatte biten ve Ankara’da oynanan MKE Ankaragücü Çaykur Rizespor maçıyla ilgili kaynaklarımızdan duyduklarımıza inanamadığımız ve doğrulama ihtiyacı hissettiğimiz bilgiler geliyordu.

Çok geçmedi malum durum ayyuka çıktı.

Maçın hakemi Halil Umut Meler, MKE Ankaragücü’nün Başkanı Faruk Koca’nın attığı yumrukla yere serilmiş, ardından da hakem başkaca şahıslar tarafından tekmelenmişti…

Bu olay çok kişinin kellesini götürür…

Tamam, hakem hataları her sezon spor gündemini en çok meşgul eden konuların başında gelir. Saatlerce bir pozisyon üzerine koca koca adamlar dil döker, konuşur, anlatır da anlatır…

Günlerce pozisyonlar tartışılır…

Ama bu olaylar hiçbir şekilde fiziki şiddet boyutuna ulaşmazdı.

Evet, hakemler de hata yapar. Hem de bazen yaptıkları hatalar sonuca doğrudan etki edebilir.

Ancak spordaki hiçbir hata birilerini darp etme, el kaldırma, vurma, sövüp sapanlama hakkı tanımaz, tanımamalı…

Kendinde bu hakkı görenler ise kim olduğu, ne olduğu, makamı, mevkisi düşünülmeksizin ve gözünün yaşına bakılmaksızın en ağır şekilde cezalandırılmalıdır.

O hakemin yerine kendinizi koysanıza…

Ne hissedeceksiniz, ne düşüneceksiniz?

Sizi televizyon ekranlarından dayak yerken izleyen eşiniz, çocuklarınız ne diyecek bu duruma? Bunun izahını kim, nasıl yapabilecek?

O yumruk bir hakeme atılmadı. Halil Umut Meler’in yüzüne isabet eden o yumruk aslında Türk futbolunun, futbol otoritelerinin, taraftarından kulüplerine, hakemlerinden federasyonuna kadar tüm camianın elinde patladı.

Yetmedi, dünya kamuoyuna, dünya futboluna Türkiye’de hakeme şiddet uygulandığı, hakemin dövüldüğü, bunu yapanın da bir spor kulübünün başkanı olduğu şeklinde yansıdı, kayıtlara böyle geçti.

Uluslararası düzeyde önemli spor organizasyonlarına ev sahipliği yapmak için altyapısını güçlendiren ve aday olan Türkiye için belki de bu olay korkulanı beraberinde getirecek. Planlanan tüm organizasyonlar ‘belli başlı kaygılar’ göz önünde bulundurularak tamamen iptal edilecek.

Geri dönüşü olmayan bu büyük hata umarım ki futbol takımlarımızın yöneticilerine, teknik heyetine, sporcularına, taraftarlarına ve aynı zamanda hakemlerine ile bütün bu organizasyon şemasının en büyük otoritelerine büyük bir ders olur.

Bir musibet inşallah bin nasihate bedel olur…