Fikirlerimiz değişir, değişmelidir de. İnsan olmak, öğrenmek ve gelişmekle mümkündür. Bugün "doğru" bildiklerimizin yarın "yanlış" olduğunu fark edebiliriz. Bu, insan aklının en güçlü yanlarından biridir. Ancak, bu doğal değişim süreci ile geçmişte söylediğini inkar etmek arasında ince bir çizgi vardır.

Bir insan, zamanla farklı bir görüşe sahip olabilir. Bu, onun daha fazla bilgi edinmesi, hayat tecrübesinin artması ya da olaylara başka bir perspektiften bakmayı öğrenmesiyle gerçekleşir. Fikir değişikliği, olgunluk göstergesidir. Fakat, geçmişte söylenmiş bir sözü ya da alınmış bir tavrı inkâr etmek, başka bir anlama gelir: Karşınızdakini aptal yerine koymak.

Bugün "A" diyerek savunduğunuz bir fikri, yarın "B" diye değiştirebilirsiniz. Ancak bunu yaparken, dün "A" dediğinizi reddetmek, samimiyeti yok eder. İnsanlar, sizden hatasız olmanızı beklemez. Ama dürüst olmanızı bekler. Geçmişte yapılan hataları kabul etmek ve “Evet, o zaman öyle düşünüyordum ama artık fikrim değişti” demek, güvenilirliğin temel taşıdır.

Ne yazık ki, pek çok kişi geçmişini inkâr ederek kendini haklı göstermeye çalışır. “Ben hiç öyle demedim” ya da “Yanlış anladınız” gibi cümlelerle, gerçekte söylenmiş olanı yok sayar. Oysa bu, kendi itibarını zedelemekten başka bir işe yaramaz. Çünkü insanlar unutmaz. Söyledikleriniz, yaptıklarınız, iz bıraktığınız her şey, geçmişin aynasında durur. İnkar etmeye çalıştığınız her söz, sizinle ilgili bir şüphe yaratır: “Acaba şu an söyledikleri de doğru mu?”

Fikir değişikliği cesaret ister; ama geçmişi inkâr etmek kolay bir kaçıştır. Oysa asıl cesaret, eski yanlışlarınızı sahiplenmek ve bu yanlışlardan öğrenerek yeni bir yol çizmektir. Bu, size olan güveni pekiştirir ve sizi bir birey olarak büyütür.

Geçmişini inkâr edenler, sadece kendi değerlerini küçültürler. İnsanlar, dürüstlüğü hatalardan üstün tutar. Hatalı olabilirsiniz ama dürüst olduğunuzda, karşınızdakine saygı duyduğunuzu gösterirsiniz. Çünkü doğruları görmek, kabul etmek ve ifade etmek, en büyük erdemlerden biridir.