Etik diye bir şey

Bu etik değil diye kızgınlıkla başladığımız birçok cümle var…Bazılarımıza göre “etik diye bir şey”, bazılarımıza göre alt tarafı etik işte, bazılarımıza göre de etik ciddi ve derin bir mevzu.

Bu arada ne kadar etik davranıyoruz?

Gerçekten etik miyiz?

Etik itici mi, vazgeçilmez mi?

Siz o soruların cevaplarını düşünedurun…

Etik iki sesli, iki sessiz harften oluşuyor…

İçinde… “e” var…

İçinde… “t” var…

İçinde… “i” var…

İçinde… “k” var…

İsmin hallerinden, “e” hali, bir de “i” hali var…

İki heceli bir kelime…

Biri, “e”, diğeri “tik” …

Maşallahı var…

Hem atik…Hem pratik…

Nedir etik?

Doğru davranışlarda bulunma, iyi bir insan olma ve insani değerler hakkında düşünme pratiği.

*****

Etik, bir nezaket aslında…

Zarafet diyenler az değil…

İncelik diyenlerde çok...

Etik denen kavrama, uyulması, dört elle sarılması…

Hoşgörüyü de…

Adaleti de.

Hak hukuk mücadelesini de…

Karşılıklı iyi niyete ve hoşgörüye döndürebilir.

Bize kalırsa, etik kelimesini pek sevdik.

Kelime havalı.

Öyle olunca da dilimize pelesenk eylemişiz çok mu?

Ancak abartma konusunda kimse elimize su dökemez. Hele ki, konu etik olunca…Kantarın topuzu biraz değil, iyi kaçtı diyende var, işi espriye, şamataya, gırgıra, goygoya, geyik muhabbetlerine vardıran var.

Etik dilde değil, özde olmalı, ruhunuzda olmalı, hal ve hareketinizde, tavrınızda kendini göstermeli diyen dostlarımız da yok değil…

Espriyi seven bir dostumuz…

Etik diyor sağından solundan, orasından burasından çekiştirilmekten vazgeçilemeyen bir kavram. Anası babası boşanmış, kime verileceği Hâkimin kararından sonra belli olacak masum bir çocuk misali bir şey…

*****

Etik, ara-ara itilip kakılan, bazen de el bebek-gül bebek başların tacı…

Etik dedikçe, neredeyse argoyla karışık bir etik edebiyatı ortaya çıktı.

Nasıl mı?

“Davranışını etik bulmuyorum…Sen etikten ne anlarsın? Etik olacaksın arkadaş, etik olamıyorsan, ahkam kesmeyeceksin… Avrupa görmeden etik olunmaz azizim. Adamlar etik olmanın kitabını yazmış. Biz etik-metik değiliz”

Etik bazılarına göre, iyi gerilmiş bir yaydan fırlayan, on ikiden vurduğuna inanılan o okun ta kendisi…

Kaba saba olanlar, laf gelip etikle buluştuğunda…

“Başlarım lan etiğinden ya da yemişim etiğini” diye küfür frekansına geçiveriyorlar…

Siyasilerimiz, bürokratlarımız ve iş adamlarımız etik deyince ne düşünürler?

Etik kavramını severler mi mesela?

Yoksa etik sever mi görünürler?

İçlerinde etiğe bayılanlar yahut etik deyince tüylerim diken-diken oluyor diyenler var mıdır?

Öyle ya da böyle…

Etik, cümle kaçamak cevapların içinde var olduğunu bir şekilde göstermiyor mu?

*****

Etik cıva gibidir, cıvaya benzer diyenlerde yok değil.

Cıva gibi olunca da…