Daha az çalışarak, daha az yorularak, daha çok para kazanmak hemen herkesin hayalidir…

Tabi böyle bir şey mümkün müdür? Bence pek de mümkün değildir.

Zira dinimiz kişiye çalıştığının karşılığı kadarı vardır diyor. Buna inanır, buna uygun davranırız. Ne kadar çalışırsak o kadar kazançlı çıkarız.

Kazanmaktaki gayemiz maddi bir meta elde etmek, gelir düzeyimizi artırmak ve daha konforlu bir hayat sürmek ise o zaman işin rengi değişir ki günümüzde ciddi manada değişkenlikler oluyor.

Şöyle ki, ezelden beri var olan borsa yatırımları son 1-2 yıllık dönemde inanılmaz düzeyde arttı.

Yapılan resmi açıklamalara göre borsaya yatırım yapanların sayısı 8 milyona yaklaşmış.

Yani Türkiye nüfusunun 10’da 1’i… Tabi bu her 10 kişiden 1’inin borsaya para yatırdığı anlamına gelmiyor. Daha fazlasını ifade ediyor.

Nüfus içerisinde 18 yaşını doldurup reşit olmayanları ve belli bir yaşa geldikten sonra köşesine çekilenleri çıkardığımızda öyle tahmin ediyorum ki her 10 kişiden 3’ü borsaya para yatırmış. Amma çok, amma az…

Resmi rakamları bir kenara bırakıp kendi çevremize baktığımız zaman açıklanan bu rakamın daha üstünde bir borsa yatırımcısının olduğunu düşünmeden edemiyoruz.

Şahsen benim yakın çevremdeki insanlara baktığımda ellerinde telefon, sürekli ekrana bakarak bir şeylerle meşgul olduklarını görüyorum.

‘Sen de mi?’ diye sorduğum zaman, ‘Yoksa sen hâlâ…’ diye başlayan ve sonunu tahmin edebileceğiniz yanıtları alıyorum.

İki kişi biraraya geldiğinde muhabbetin konusu ekonomi, ekonominin de ötesinde borsadaki durum oluyor. Benim anlamadığım terimler üzerinden yorumlamalar yaptıkları için kendimi dışlanmış hissediyor ve ortamı terk ederek kurtuluyorum.

Hiçbir şekilde ilgi göstermemekle birlikte bu kadar meşgul olunan bu uğraşın karşılığının olup olmadığını sorduğumda da inişlerin de olabileceğini ciddi çıkışlarla birlikte yüklüce paraların da kazanılabileceğini söylüyorlar.

Yetmiyor, borsada belli bir tecrübe edinmiş olanlar beni de davet ediyorlar. Şu hisseden bu kadar lot al gibi bana çok uzak kelimelerin biraraya gelip oluşturduğu cümlelerin tabi bende hiçbir karşılığı olmuyor.

Allah çarşılarına pazar versin ne diyelim. Galiba insanlar kısa yoldan para kazanmanın, çalışmadan gelir elde etmenin hatta daha büyük oynayanlar aldıkları büyük riskle birlikte uğraşsız, dertsiz, tasasız zengin olmanın yolunu bulmuşlar. Azıcık aşım, ağrısız başım diyen azınlıkta kendime yer bulabilmişsem ne mutlu bana.