Konu Başlığımız merhum Alvarlı M. Lütfi Hazretleri’nin duasıyla başlamak istedim. Hazret bu şekilde dua edermiş:

Günümüzde yaşantımız, insan ilişkilerimiz, Allah’ın sessiz kulları olan hayvanata ve nebatata davranışlarımız bizi Hazreti İnsan iltifatına nail oluyor muyuz? Aslında yolda, çizgide belli bir Hak dostu şöyle demiş: “Bir gayri müslimi halinizle ahvalinizle İslam’a ısındırda biliyormusunuz?” diye sorarmış. Üzerinde derin bir tefekkür edilmesi gereken bir nokta. Ahiret hayatı, ölüm vs. aklımıza gelir mi? Bu konularda tahkiki manada düşünüyor muyuz yoksa ölüm sırası bana uğramaz ya da kendimizi ölümsüzmüş gibi mi hissediyoruz? Hazreti İnsan olabilmek mi yoksa Allah korusun esfele safîlin, hayvandan daha aşağı mı olmak bize? Yaşantımıza, halimize ve kalbimize bağlı. “İyilik iyidir” diyor bir yazar. “İyilik iyi olabilmek, iyiler zümresine dahil olabilmek daha iyidir.” İnsan kalmak ve insan olarak ölmek bütün mesele bu. Her geceyi Kadir, her gördüğünü Hızır buyruğunca hareket etmeliyiz. Suretimiz insan, sıretimizinde insan olması için uğraşmalıyız.

Savma salatu, hac ile sanma.

Zahid biter işin, insanı kamil olmaya

Lazım olan irfan imiş.

Niyâzî-i Mısrî Hz.

Suretimizi aynada görürüz de sıretimizi ise ehli görür. Rabbimiz bizleri Hazreti İnsan iltifatına nail olabilmeyi ve (ahsen-i takvim) üzeri bir hayat sürdürmeyi bizlere ihsan buyurması niyazıyla. Alvarlı M. Lütfi Efendi Hazretleri şu mısralarıyla bitiriyorum...

Mahluku halk eden Allah

Kitab göndermişdir vallah

Daim de “amentü billah”

Her amelin olsun lillah

Sakın incitme bir cani

Yıkarsın arş-ı Rahman’i

Bilirsin ki Allah vardır

İslam’a imanı yardır

Bu dünya fani bir dârdır

Ahiret dâr-ı karardır

Sakın incitme bir cani

Yıkarsın arş-ı Rahman’i

Tasdik eyledin Kur’an’i

Tevhid eyledin Rahman’i

Nar-ı cehîme imani

Vardır kıyamet divani

Sakın incitme bir cani

Yıkarsın arş-ı Rahman’i

Bilirsin, haram helali

Bilirsin sevab vebali

Aman olma lâ-übâli

Terk eyle boş kîl u kaali

Sakın incitme bir cani

Yıkarsın arş-ı Rahman’i

Bu dünya seni terk eder

Devletin hep elden gider

Ölüm bir gün kabre güder

Biri sürer biri yeder

Sakın incitme bir cani

Yıkarsın arş-ı Rahman’i

Ağ tüylerin nişan olur

Ölümün kehkeşan olur

Vücudun perişan olur

Gözlerin hûn-feşân olur

Sakın incitme bir cani

Yıkarsın arş-ı Rahman’i