Sayılı gün çabuk geçiyor…

Seçime 37 gün gibi kısa bir zaman kaldı. Bundan sonrası şehirdeki seçim hareketliliği ile birlikte göz açıp kapayana kadar geçecektir.

Bu süreçte karşınıza takım elbiseli, etrafında pervane olmuş insanların bulunduğu grupları kâh bir köşe başında, kâh iş yerinizde, kâh bir parkta, kâh cami çıkışında karşınızda görürseniz şaşırmayın.

Hatta alışın bu tür manzaralara…

İstisnasız bütün partilerin belediye başkan adayları, teşkilatlarıyla birlikte şu an sahadalar… Karış karış Konya’yı geziyor, gördükleri herkesle selamlaşıp kendilerini ifade etmeye çalışıyorlar.

Bizi de hemen her partiden hemen her gün başkan adayları ziyaret ediyor. Sokağa çıktıklarında neyle karşılaştıklarını, insanların beklentilerini ve kendilerine yaklaşımlarını sorduğumuzda çıkınlarında ne varsa döküp indiriyorlar…

Sokaktaki nabza göre bizi şerbetliyorlar…

Peki sokak ne diyor?

Sokaktan gelen hemen her başkan adayının tavrı çok net…

Gözleri ışıl ışıl…

İçlerinde büyük bir heyecan…

Tamam diyorlar bu iş bitmiş…

Vatandaşın kendilerine gösterdiği ilgi, yakınlık ve nezaketin üzerine bir de söz alıyorlar, oy sözü. Sonrasında sandığı gitmeden, sonucu almadan, kendilerini koltukta otururken görüyorlar.

Bilmiyor olamazlar ama ben lisanı münasiple söylüyorum, sokak aldatır…

Her oy vereceğim diyen size oy verecek olsa, bir kişinin 8-10 tane rey hakkının olması gerekir. Çünkü size mavi boncuk dağıtan vatandaş aynı şekilde bir başka adaya da mavi boncuk dağıtabiliyor. Yani sizdeki boncuk sayısıyla rakibiniz olan başka bir adaydaki boncuk sayısı hemen hemen aynıdır.

Gel gelelim ki sandıkta boncuk kullanılmıyor, oy kullanılıyor. Her vatandaşın da sadece bir oy hakkı var. O da artık kime kısmetse…

Falancadan söz almıştık, filanca bizimle birlikteydi, şu caddede büyük bir teveccüh vardı, burada tulum çıkarırız gibi bir algıya mahal verecek yaklaşımı sokakta bulabilirsiniz. Ama sokaktaki algı sandığa aynı şekilde yansımaz. Bugüne kadar hiç yansımadı…

MUHTAR ADAYLARI BAŞKAN ADAYLARINI GEÇTİ

Kambersiz düğün olmayacağı gibi muhtarsız yerel seçim de olmaz… Bu dönemin en heyecanlıları arasında mevcut muhtarlar ve muhtar adayları da yer alıyor.

Çok da güzel çalışıyorlar. İlginç seçim propagandaları ile öne çıkabiliyorlar. Kimi edebiyatını konuşturuyor, kimi mahalledeki kimliğini…

Dün, bir mahalle arasındaki ekmek fırınının cepheye bakan camındaki afişler dikkatimi çekti. Aynı mahallede en az 7 tane muhtar adayı… İçeriye girip iş yerinin yetkilisine sorduğumda mahallede daha çok aday olduğunu ama camda yer kalmayınca onların afişlerini de yan taraftaki bakkal dükkanına astıklarını söyledi.

Hele iki aday var ki, hala dayı çocuklarıymış…

Çıkışta baktım… Hakikaten bakkal dükkanının da camları afişle dolu. Müsaade istedim fotoğraf çekmek için. Müsaade etmediler, herhalde afişe olmaktan tedirgin oldular.

Anlaşılan belediye başkanlığındaki yarış kadar mahalle muhtarlığındaki yarış da epeyce hareketli, hızlı ve çetin geçecek.

Bunlar süreci renklendiren güzel girişimler… İnşallah sonu da hayırlı olur. Kavgasız gürültüsüz bitiririz seçimi…

Cumanız hayrolsun.