2021 hepimizi bitirdi. Ortada ne çadırın direği kaldı, ne evin, ne dükkanın! Ne orta direk kaldı, ne yan direk, ne payanda, ne kolon, ne çatı, ne kapı, ne de pencere….

Ocak üstünde yandı gitti tencere!

Neyimiz varsa başımıza göçtü. İnsanlar manen-madden çöktü!

Sadece bitmedik, tükendik de!

Bir zamanlar bizi gören gözler, duyan kulaklar, elimizi tutan eller, yüzümüze gülümseyen yüzler, tutulan sözler vardı!

Laf dumandır uçar gider dedikleri gibi uçtu gitti!

2021’de yalan oldu hepsi…

Güzel olan ne varsa bitti!

Enkaz altında kaldık! Sele kapıldık! Alevlerin arasında kaldık! Yandık kavrulduk! Enflasyon vurdu, öteye-beriye savrulduk!

Ne mi oldu? Hiçbir şey!

Virüsün gidesi yok, enflasyonun bitesi yok, açgözlünün-fırsatçının doyası yok! Bize bakacak olanın bakası yok!

Bu durumda biteni, tükeneni gören olur mu, aldıran olur mu?

2021 bir türlü ne bitmek bildi, ne de gitmek!

Öyle bir yıl geçirdik ki…

Ne umudumuz kaldı elimizde, ne hayalimiz…

2021 hayal kırıklığı yılı oldu!

Hem de her konuda…

*****

Bu yılda gençlerimizden sınavlara girenler, yazılıda derece yapanlar mülakat denilen insafsız bir biçer tarafından biçildiler. Mülakat, kimsede bırakmadı takat! Cevap olarak, ama, lakin ve fakat!

Yetişmiş insanların israf edildiği, heba edildiği, yazık edildiği, kenara alındığı insafsız ve merhametsiz bir yıl oldu 2021!

2021 yılı mağdurların, mağdur edilenlerin yılı oldu aynı zamanda…

Alınan yüksek puanlar hiç olurken,2021 yılı hak edenin hiç olduğu, hiçe sayıldığı bir yıl olarak bir kenara not edildi.

Empati kurulamayan, sempatiyle karşılanamayan bir yıl olmaktan da kurtulamadı.

Bir türlü rahatlayamadı insanlar…Kendine gelemedi! Toparlanamadı!

Ne işçinin yüzü güldü, ne çiftçinin…Ne köylünün yüzü güldü, ne esnafın, ne memurun, ne de emeklinin.

Nasıl uyusun insanlar?

Yastığa başını koymak istemeyen, uyuyamayan, sıçrayıp kalkan, sonra sabaha kadar oturan düşünen, dertlerine çare bulamayan insanlar, bizim insanımız!

Orhan Veli yaşasa cep delik cepken delik dizelerine kim bilir neler eklerdi.

Halimizi gören vardı, bilen vardı elbet! Lakin söyleyen, ileten, şu haldeler, bu haldeler diyen olmadı!

Gözlerimiz hakikatleri ve hakikatli insanları aradı!

Hiç mi vicdanları kanamadı, hiç mi sızlamadı?

*****

Tuzu kuru olanlar, kapattılar ağızlarını, yumdular gözlerini, bilmiyorum, görmedim, duymadım üçlemesinin eşliğinde güle güle dediler 2021’e…

2021 ahlarla dolu, acılarla dolu, çıkmaz sokaklarla dolu, çuval çuval boş lafların saçıldığı sokaklarla, ağlayan hanelerle, gözyaşlarıyla, feryatlarla dolu bir yıl olarak geçti gitti.

Şükrü Tunar’ın Hicaz şarkısı olan, “Geceler yârim oldu” şarkısının sözleri, hal-i pürmelalimizi anlatıyor.

Şarkının sözleri şöyle;

“Geceler yârim oldu, /Ağlamak kárim oldu /Her dertten yıkılmazdım/ Sebebim zalim oldu”

“Bayram gelmiş neyime/ Kan damlar yüreğime / Yaralarım sızlıyor/ Doktor gelmiş neyime”

Bu sözlere biraz nazireyle, biraz da mecazla karışık baktığımızda;

Gecelerin yârimiz olduğu ortada. Yeni yıl gelmiş, yılbaşı gelmiş neyimize!

Sızlayan, çare olmayan, çare bulunmayan yaralarımızı iyileştirecek, Doktoru bulduk da Doktor mu var diye bağıranlardan, çağıranlardan mı olduk?

*****

2021’in neredeyse hiç gidesi yoktu! Hele ki son ayları uzadıkça uzadı. Yılın kelimelerinin başında gelen varyant, hem bizim hem dünyamızın kabusu olmadı mı?

Delta ve Omicron varyantları gündemden düşmezken, enflasyon paramızı pul etti, bizi de parasız pulsuz attı meydana…

Ne haliniz varsa görün dedi.

İnsanlar, 2021’de bir çok şeye karşı, insana karşı olan inancını kaybetti, güvenini kaybetti.

2021’de defalarca gördük ki;

Fiyatlar fahiş artmış,

Dolar uçmuş,

Altın erişilmez noktalara ulaşmış!

Lafın hedefinde Nobel var!

Yalan köşe başında bacak bacak üstüne atmış, kahvesini yudumluyor!

Hayaller Paris, gerçekler feryadı figan!

Ne gören var, ne duyan!

*****

2021 için yılın enleri ne diye merak edeniniz oldu mu, diye bir başlasak, saya saya bitmeyecek!

Seda Sayan’ın o meşhur “Ah geceler” şarkısı dahi kâr etmedi derdimize…

“Efkâr bastı gönlümü yine feryat ediyor” şarkısının dizeleri gibi, gönlümüzün feryadını duyan olmadı.

Bunlar daha iyi günleriniz deniyor ya…Laf kalabalığı arasında sizce de fazla kalmadık mı? Bunalmadık mı? Atışmalar, sataşmalar yetmedi mi?

Felaket tellallığı yapan, varsın yapsın! Enseyi karartmanın alemi yok! Ne kara gün kararıp kalır, ne kara bulutlar her daim üzerimizde dolaşır durur. “Mevla görelim neyler, neylerse güzel eyler” denmiş.

Rabbim cümlemizin hakkında hayırlısını versin inşallah.

En güzel günler ve yıllar sizlerin olsun efendim…