Nevruz, Türk Milletinin bahar bayramı! Diğer adıyla yeni gün! Yeni ve güzel şeylerin söylendiği, kutlandığı gün! Baharın geldiği kabul edilen gün…

Nevruz ateşleri yanar bugünde, dilekler tutulur, dostluk üstüne, barış üstüne, kardeşlik üstüne, sonra o yakılan ateşlerin üzerinden atlanır neşeyle.

Bu ateşte, nefret olmaz, kin olmaz, öfke olmaz, barış olur, kardeşlik olur!

Türk Milleti; içinde kavga olmayan, gürültü-patırtı çıkarılmayan, çekişmesiz, tartışmalardan uzak, sataşmalardan uzak olan bugünde, bir araya gelerek dostluğunu ve kardeşliğini, pekiştirir!

Nevruz, bayram günüdür!

Bayram barışı, el ele olmayı, el uzatmayı çağrıştırır.

Anlayana az şey değildir!

Nevruz neşedir, sevinçtir!

Kardeşliktir!

Kardeşin kardeşle barışmasıdır!

Küslükleri, dargınlıkları sona erdirmesidir!

Nevruz öyle bir ateştir ki, Ergenekon destanından bir nişanedir!

Demir dağları eriten bir ateştir.

Türk Milletinin dirilişinin, ayağa kalkışının, toparlanışının bir işaretidir.

Türk gelenek ve göreneklerini yansıtır!

Beş bin yıllık Türk tarihine dayalıdır!

Milli bayramdır!

Cümle Türk Dünyasının bayramıdır!

*****

Her bahar yeni başlangıçlara, yeni umutlara, yeni adımlara, yeniliklere, güzelliklere vesile olan bir mevsim değil mi?

Karamsarlıklardan sıyrıldığımız, yeni coşku ve heyecanlara kapıldığımız, yeni bir şevke, yeni bir uyanışa kavuştuğumuz bir mevsimin adı değil mi?

İşte Nevruz, bahar mevsiminin ilk ayı olan Mart’ın gün dönümünde, iyi ve güzel olan ne varsa niyetlendiğimiz, kıştan bahara doğru geçişi yaşadığımız, sıkıntılardan feraha çıkmayı beklediğimiz günün adı olur!

Biraz ilk yaz! Biraz bahar! Biraz tebessüm!

Silkinmek, kuş cıvıltılarına, açan çiçeklere, değişen tabiata uyanmak!

Nevruz bu saydıklarımızın tamamı!

Anlatılanların eksiği var, fazlası nevruzun içinde, özünde…

Kıpır-kıpır bir hal!

Değişik bir doğuş!

Tarif edilemez, anlatılamaz bir güzellik!

Her nevruzda yaşanan birbirine hiç benzemeyen bir ana, bir zamana tanıklık etmek!

Nevruz, bayramlığını giyen bir çocuğun saflığı ve temizliği gibi…

Sevdiğine uzun bir süre sonra kavuşanların o hasretinin konulamayan bir ismi sanki…

Beklenen, özlenen, manalar ve anlamlar yüklenen gün!

Kapılardan baktıran, kazma kürek yaktıran Mart’ın bilmediğimiz yönü, gülümseyen yüzü Nevruz!

*****

Nevruz, binlerce yıldır, hiç sönmeden gönüllerde yanan kutlu bir ateştir!

Kıvılcımları istiklaldir, hürriyettir!

Hür yaşamaktır!

Boyunduruk altına girmemektir.

Nevruz, bir bayrak altında toplanmaktır.

Bu bayrak Albayrak olur!

Bu bayrak Gökbayrak olur!

Nevruz dediğimiz kutlu ocakta, Türk bir olur!

Birlik olur!

Ayrı-gayrı olmaz!

Sen-ben, sizden-bizden diye ayrılıp yitmez!

Çünkü Türk, Türk’ten gitmez!

Değil mi ki, kök bir, ocak bir, kaynak bir, öz bir, söz bir, köz bir!

Açılmasın mı Nevruz gülleri?

Taşımasın mı umutlarımızı aydınlık geleceğe, aydınlık yarınlara…

Hoş geldin Nevruz, hoş geldin! Safalar getirdin!

*****

Nevruz yaşayan, yaşatılan, ayakta tutulan, binlerce yıldır sürdürülen bir kültür yadigarıdır. Öyle bir kültür ocağıdır ki, ben Türk’üm diyen herkes kendinde Nevruz’dan bir iz taşır!

Nevruz denen kültür ocağının en bariz yönü, birleştirici ve toparlayıcı olmasıdır.

Bu ocak, ortak kültür ocağıdır. Bu ocağın içerisinden, dünyanın neresinde Türk varsa, hepsi nasiplenir. Her birinin nasibi olan bu ocakta;

Başta Türkiye olmak üzere!

Doğu Türkistan vardır!

Azerbaycan vardır!

Kırgızistan vardır!

Özbekistan vardır!

Türkmenistan vardır!

Tataristan vardır!

Batı Trakya vardır!

Kerkük ve Türkmeneli vardır!

Cümle Türk dünyası, Türk’ün rüyası, Kızıl Elması vardır!

Dünyanın her köşesinde ben Türk’üm diyen herkes vardır!

*****

Nevruz resmi tatil değil belki…1991 yılından bu yana Türk dünyası ile birlikte ilan ettiğimiz bahar bayramı! Türk Milleti beş bin yıldan beri, Nevruzu kutluyor!

Adına Avrasya denilen coğrafyada, Nevruzu sahiplenmeye çıkanlar olmadı değil!

Nevruzu, bu kadar zengin, dolu-dolu kutlayan, zenginleştiren, gelenek ve görenekleriyle taçlandıran bir başka millet henüz yok yeryüzünde…

İşte o yüzden, nevruz ne İran’a, Ne Rusya’ya, ne Çin’e, ne Hindistan’a, Ne Uzakdoğu’ya, ne de Orta Doğu’da yer alan bazı ülke ve milletlere ait bir bayram değil!

Bizim diye benimseyenlerin, bizim diye ısrar edenlerinde değil!

Nevruz Türk Kültürünün, var olduğu, hüküm sürdüğü coğrafyalardan bugüne taşıdığı, binlerce yıla damga vuran, öz be öz Türk Milletine ait olan bir bayram!

Cümle Türk dünyasına ve dünyanın değişik ülkelerinde yaşayan Türk kardeşlerimize kutlu olsun!